TBirleşmiş Milletler uzun zamandır iklim değişikliğine karşı mücadelede güçlü bir güç olmuştur. Ancak, herhangi bir ülkenin yetkisinin ötesinde açık denizlerde faaliyet gösteren yolcu gemilerini, konteyner gemilerini ve dökme yük gemilerini düzenlemekle görevlendirilen BM kuruluşu olan Uluslararası Denizcilik Örgütü (IMO) başka bir hikaye oldu.
Küresel nakliye, küresel emisyonların yaklaşık %3’ünden sorumludur. Ancak 2015’teki Paris Anlaşması öncesinde, dönemin IMO Genel Sekreteri Koji Sekimizu dünya diplomatlarına sektörün herhangi bir genel emisyon sınırına tabi olmaması gerektiğini söyledi. “Bu tür önlemler, deniz taşımacılığının dünya ekonomisinin yarattığı talebi karşılama kabiliyetini yapay olarak sınırlayacaktır” dedi. Emisyonları ele alma baskısı yoğunlaştıktan sonra, grubun üye devletleri, 2050 yılına kadar emisyonları yarı yarıya azaltmayı amaçlayan bir 2018 anlaşması ile çıktılar; bu önemli bir adım, ancak bilim adamlarının otuz yıl içinde önlemek için gerekli olacağını söylediği tam karbonsuzlaştırmadan hala çok uzak. yıkıcı iklim değişikliği.
Şimdi, denizciliğin sera gazı stratejisini gözden geçirmeyi amaçlayan bu ayki bir IMO toplantısında, uluslararası delegeler, iklim savunucularının ihtiyaç duyduğu kadar olmasa da, sektörün gevşek emisyon hedeflerini sıkılaştırmayı kabul ettiler. IMO üyeleri, “farklı ulusal koşulları dikkate alarak, 2050’ye kadar veya bu yıl civarında, yani 2050’ye yakın bir tarihte” net sıfır emisyona ulaşmak için iyi bir şekilde belirlenmiş bir hedef belirlediler.
Devamını oku: Okyanus, Karbon Giderme Endüstrisi için Bir Sonraki Sınırdır
Mevcut IMO Genel Sekreteri Kitack Lim, bugün Londra’da imzalanan anlaşmayı “anıtsal” olarak nitelendirdi. “Bu nihai hedef değil,” diye ekledi. “Önümüzdeki yıllar ve on yıllar boyunca daha da yoğunlaşması gereken çalışmalar için birçok yönden bir başlangıç noktası.”
Ancak uluslararası iklim topluluğundaki birçok gözlemci, IMO’nun, özellikle anlaşmaları için kesin bir 2050 son teslim tarihi olmaması nedeniyle, dünyanın açık deniz gemilerinden gelecek emisyonları Paris Anlaşmasının hedefleri doğrultusunda getirmede başarısız olduğunu söyleyerek sonuca çok kızdı. Hedefler beş yıl sonra tekrar tartışılacak, ancak birçok çevreci o zamana kadar sektörün emisyon yörüngesini 2050’den önce değiştirmek için çok geç olacağını söylüyor. “isteksiz bir uzlaşma”. Perşembe günü bir anlaşma taslağı yayınlandıktan sonra, “FIFA dışında, uluslararası bir organizasyonun IMO’dan daha işe yaramaz olduğunu düşünmek zor” dedi.
Devamını oku: Daha Yeşil Bir Tekneye İhtiyacımız Olacak
Yine de sonuç daha kötü olabilirdi. Son haftalardaki IMO müzakerelerinin çoğu, bazı ulusal delegasyonların bakış açılarını duyurmasını zorlaştıran küçük grup oturumlarında gerçekleştirildi. Vanuatu ve Marshall Adaları gibi küçük ada devletlerinden gelen delegasyonların, Birleşik Krallık gibi gelişmiş ülkelerin desteğiyle yaptığı son bir gündeki delegasyonların, gelişmekte olan ülkelerden tavizler almayı başarmasından önce, yapı daha zayıf bir uzlaşmayı neredeyse kabul etti. İklim değişikliğinin neden olduğu yükselen deniz seviyeleri, bu küçük ada uluslarının varlığını tehdit ederken, Hindistan ve Brezilya gibi gelişmekte olan ülkeler, sınırların ihracata bağımlı ekonomilerine zarar verebileceği korkusuyla, tarihsel olarak daha güçlü nakliye emisyonları gerekliliklerine karşı çıktılar.
Müzakerelerdeki en önemli çekişme noktalarından biri, yeni IMO sera gazı stratejisinin nihai 2050 hedefi öncesinde ara 2030 ve 2040 emisyon hedeflerini içerip içermeyeceğiydi. İklim savunucuları, bu yakın vadeli hedeflerin, uzun vadeli hedeflere gerçekten ulaşıldığından emin olmak için gerekli olduğunu söylüyor. Ayrıca, uluslararası nakliye şirketlerine yeşil teknolojilere ve sıfır emisyonlu yakıtlar için üretim ve dağıtım altyapısına daha fazla yatırım yapmaları için net bir pazar sinyali sağlayacaklardı.
IMO anlaşması, emisyonları 2030’a kadar %20-30 ve 2040’a kadar %70-80 oranında azaltacak yeni kısa vadeli hedefler içeriyor. kontrol noktaları.” Ayrıca, Pasifik Adası ülkelerinin ve onların destekçileri blokunun öne sürdüğünden de daha düşükler: 2030’a kadar sektörde %37 emisyon azaltımı ve 2040’a kadar %96 azalma. küresel sıcaklık artışını 1,5°C civarında tutmadaki rolü. IMO’nun benimsediği hedeflerin üst sınırı olan 2030’a kadar %30’luk emisyon azaltımı ve 2040’a kadar %80’lik bir emisyon kesintisi, yalnızca 6 Temmuz’da küçük ada uluslarının son dakika hamleleri sayesinde yürürlüğe girdi.
Bazı gözlemciler değişikliği bir zafer olarak gösterdi. Diğerleri sonuç hakkında daha az olumluydu. “Tipik IMO tarzında, çalışma gruplarında geciktirme taktikleri uygulanırken, gerçek eylemsizlik birçok kişinin kapalı kapılar ardında meydana geldi. [national delegations] Avrupa çevre STK’sı Seas at Risk’in kıdemli nakliye politikası yetkilisi Lucy Gilliam, “Son saate kadar ve neredeyse bir ültimatomun önünde dışlandılar” dedi. “Pasifik [states] uçurumdan geri getirdi. Ama bunun şeffaf, adil ve eşitlikçi olmadığını ve varılan sonuca da yansıdığını açıklığa kavuşturalım.”
Devamını oku: Kruvaziyer Endüstrisi İklim Felaketine Yönelik Bir Rotada
Uluslararası Temiz Taşımacılık Konseyi’ne göre, mevcut anlaşma, deniz taşımacılığının küresel sıcaklıkları 2032 yılına kadar 1,5°C’nin altında tutmak için karbon bütçesini aşmasına neden olacak. Sektör, anlaşmada belirlenen 2030 ve 2040 hedeflerine ulaşırsa ve 2050’ye kadar karbondan tamamen arındırılırsa, küresel sıcaklık artışını 2°C’nin altında tutma yolunda ilerlemeye devam edebilir.
Çoğu, IMO’nun hangi gerçek uygulama önlemlerini kabul ettiğine ve bunların ne kadar güçlü bir şekilde uygulandığına bağlıdır. Bazı seçenekler arasında daha düşük emisyonlu yakıtlar, emisyon tavanı ve ticaret sistemleri veya karbon emisyonları üzerindeki doğrudan vergileri kullanma zorunlulukları yer alır. Ayrıntılar, 2026 veya 2027 civarında uygulama ile gelecek yıl içinde belirlenecek. İklim savunucuları, küçük ada ülkeleri tarafından yapılan son dakika IMO hamlesinin, daha güçlü olan yüksek güç nedeniyle, bu müzakerelerde kendilerine bir adım atmalarına yardımcı olduğunu söylüyor. -uç hedefler, daha katı emisyon azaltma politikalarını masada tutabilir. Ocean Conservancy’de nakliye emisyonları kampanya yöneticisi Delaine McCullough, “Bu hafta kahramandılar” diyor. “Onları tarif etmenin başka yolu yok.”
Yine de, hedeflerin etrafındaki muğlak dil, müzakerecilerin güçlü emisyon politikalarından kaçınması için bolca alan bıraktı. Bireysel ülkeler, limanlarını kullanmaya çalışan nakliye şirketleri için daha katı emisyon kuralları uygulayarak meseleleri kendi ellerine alabilirler. Örneğin AB, geçen yıl nakliyecileri emisyonlar için ödeme yapmaya zorlayacak bir politika benimsedi. Bununla birlikte, bazı çevreciler, IMO’nun bu tür mali planları uygulaması halinde daha iyi olacağını söylüyor çünkü uluslararası kuruluş, karbon vergileri tarafından üretilen fonları iklim değişikliğine uyum sağlama konusunda en çok yardıma ihtiyaç duyan daha fakir ülkelere yönlendirebilecek.
McCullough, “Bu gelirlerin nereye dağıtılacağı konusunda büyük bir tartışma olacak ve adil ve adil bir geçiş sorunu burada ortaya çıkacak” diyor. “Benziyor [this week’s agreement] son, ama aslında değil. Bu başlangıç silahı.”
TIME’dan Daha Fazla Okunması Gerekenler
yaz Alejandro de la Garza, [email protected] adresinden.
News
