Ö24 Mayıs’ta Almanya’da 170 polis ülke çapında bir dizi baskın düzenleyerek Bavyera’dan Berlin’e kadar on beş eve baskın düzenledi. Polis, devam eden bir soruşturmanın parçası olarak delilleri topladı, banka hesaplarına el koydu ve varlıkları dondurdu. Bu tür taktikler, bir uyuşturucu çetesine veya silah kaçakçılarına yönelik bir baskıyı akla getirebilir. Bunun yerine, bu baskınların hedefi iklim savunma grubu Letzte Generation (Last Generation) idi.
Letzte Generation, Ağustos 2021’de kurulan nispeten yeni bir iklim grubudur. İlk büyük eylemleri, Angela Merkel’in Şansölye olarak yerini alacak ülke seçimleri için o zamanki adaylarla iklim hakkında halka açık bir konuşma talep eden yedi aktivistin açlık grevi yapmasıydı. Kampanyanın başlamasından sonraki haftalarda, şu anki Şansölye Olaf Scholz, aktivistlerin onun iklim planından pek memnun kalmamasına rağmen, oturma eylemi yapmayı kabul etti.
Bu günlerde grup, uluslararası iklim müzakerelerinin çoğunun temelini oluşturan 2050 hedefinden yirmi yıl önce, 2030 yılına kadar ülkenin insan kaynaklı tüm emisyonları ortadan kaldırmasını talep eden yürüyüşler ve mitingler düzenliyor. Ayrıca trafiği engellemek için kendilerini yollara yapıştırmakla, halka açık anıtlara boya atmakla ve en unutulmazı, Claude Monet’nin Potsdam’daki bir müzede yaptığı bir tablonun üzerine patates püresi fırlatmakla tanınırlar (tablo hasar görmemişti). Bunlar, Birleşik Krallık’ta ve Avrupa’da diğer yeni, radikal iklim aktivisti grupların uyguladığı taktiklere benziyor. Letzte Kuşağı üyeleri, bu eylemlerin iklim krizinin aciliyetine dikkat çekmek için gerekli olduğunu söylüyor (bazı diğer iklim grupları aynı fikirde olmasa da). Yöntemler Alman kamuoyunu ikiye böldü ve bazı durumlarda çileden çıkardı. Ablukaların arkasında mahsur kalan sürücüler göstericilere saldırdı. Geçenlerde bir kamyon şoförü onları ezmeye çalıştı.
Avrupa genelinde, iklim protestocuları ile kolluk kuvvetleri arasındaki gerilim son aylarda arttı. Temmuz ayının başlarında, göstericilerin kendilerini araçlara veya binalara kilitlemesinin yaygın taktiğini suç sayan ve polise protestoları bastırmak için ek yetkiler tanıyan bir Birleşik Krallık yasası yürürlüğe girdi. Nisan ayında, İtalyan hükümeti bazı iklim gösterileri için para cezalarını 10.000 € ila 60.000 € arasında artırmayı planladığını duyurdu. Almanya’da Mayıs baskınları, Letzte Kuşağı üyelerinin bir suç örgütü oluşturduğu şüphesiyle devam eden bir polis soruşturmasının parçasıydı. Suçlamalar ve mahkûmiyetler takip edilirse cezalar beş yıla kadar hapis olabilir.
Devamını oku: İklim Protestocuları Art’a Çorba Atıyor. Arkasında Brooklyn’li Bir Psikolog Var
Ancak gruptaki aktivistler yılmadı. Soruşturmanın, hükümetin iklim eyleminin intihara meyilli bir eksikliği olarak nitelendirdikleri şeye karşı barışçıl protestoları bastırmaya yönelik bir devlet çabasının parçası olduğunu söylüyorlar. TIME, Letzte Generation’ın üç kurucusundan biri olan 27 yaşındaki Melanie Guttmann ile bu hafta başlarında konuştu. Aşağıdaki röportaj, uzunluk ve netlik için düzenlenmiştir.
ZAMAN: Bana biraz kendinden bahseder misin? Last Generation’ın lideri olarak kendinizi nasıl buldunuz?
Guttmann: Almanya’da Hamburg yakınlarındaki küçük bir kasabada büyüdüm ve büyük bir lojistik şirketinde BT proje lideri olarak çalıştım. Şu an içinde bulunduğumuz kriz hakkında pek bir fikrim yoktu. Kasım 2019’da tatildeydim ve bir kitap okudum… Ve kitapta 2050’de okyanuslarda balıktan çok plastik olacak dedikleri bir cümle vardı. Ben de ‘Tamam, kulağa büyük bir sorun gibi geliyor’ dedim. Böylece daha fazla kitap okumaya başladım ve şok oldum çünkü o zamana kadar hükümetimize inanıyordum ve geleceğim için umutlarım vardı.
Geleceğimle ilgili kurduğum hayallerin hiçbirinin iklim krizi nedeniyle gerçekleşmeyeceğini ve hükümetimizin hayatlarımızı kurtarmadığını anlamak benim için gerçekten zordu. Bu konuda bir şeyler yapma sorumluluğunu hissettim. Bazı Fridays for Future protestolarına gitmeye ve Extinction Rebellion ile bazı sivil direnişler yapmaya başladım. Ancak bir süre sonra üye sayısının azaldığını ve hükümetimizin hala herhangi bir önlem almadığını fark ettim… Böylece Henning ile Son Nesil’i kurdum. [Jeschke] ve Lea [Bonasera].
Açlık grevinden sonra işler nereye gitti?
Olaf Scholz ile halka açık konuşmadan sonra, iklim kriziyle nasıl başa çıkılacağına dair herhangi bir planı olmadığı için bizi kurtarabileceği konusunda tamamen umutsuzdum. Bu yüzden yapacağımızı duyurduk [a continuous series of] Ocak 2022’den itibaren barikatlar. 25 kişi gibi başladık. Hapse girme riskini almaya hazırdılar – her şeyi riske atmaya hazırdılar. Ve her gün sokağa çıkıyorlardı. Hükümetimizin hız limiti gibi sembolik bir şekilde küçük bir önlem almasını talep ederek başladık. [to cut emissions]veya aleyhlerinde neredeyse hiçbir argümanın olmadığı çok küçük adımlar gibi gıda tasarrufu yasası. Hükümetimiz buna bile hazır değildi.
Peki oradan istekleriniz değişti mi?
Bir süre sonra, tamam dedik, belki de bu sistemik bir sorundur, hükümetin şu anki çalışma şekline göre hazır değiller ya da bizi kurtaramıyorlar. Biz de ‘Tamam, siz yapmıyorsanız o zaman bir vatandaş meclisine ihtiyacımız var’ dedik. Hükümetten şu anki talebimiz bu, vatandaşların oturup 2030 için nasıl emisyonsuz hale geleceğine dair bir plan yaptığı bir vatandaş meclisi olması.
Devamını oku: İklim Protestocuları Neden Sanata Yemek Fırlatıyor?
Birçok insan yolları kapatmanızdan hoşlanmaz. Neden böyle insanları üzüyorsun?
Protestolarda, Almanya genelinde giderek daha fazla insan yolları kapattı ve hükümet binalarımıza boya atmak ve bunun gibi başka protestolar da yaptık. Ama hükümet binalarındayken hep ‘Evet, doğru yerdeyiz’ diye düşündük. Hitap etmek istediğimiz insanlar var. İnsanların günlük yaşamlarını bölmek istemiyoruz. Ancak bir yolu kapattığımızda gördüğümüz ilginin yalnızca bir kısmını aldı. İnsanların kızmasını, üzülmesini falan istemiyorum çünkü hepsini insanların hayatlarını kurtarmak istediğim için yapıyorum. Ama dikkatlerini çekmek için günlük yaşamlarına ara vermemiz gerektiğini de fark ettim. Bu gerekli.
Grubunuz için katılım sayıları nasıl değişti?
25 kişinin yolları kapatmasıyla başladık. Ve sanırım Nisan ayında yollarda 700’den fazla insan vardı. Bir gün 2.500’den fazla insan protesto yürüyüşleri yaptı.
TIME gibi büyük yayınları okuyan çoğu kişi 2050’yi Net Sıfıra ulaşmamız gereken yıl olarak görüyor. Her ne kadar birçok yönden doğru yolda olmasak da, dünyanın yıllık BM COP iklim zirvelerinde hedeflediği hedef bu. Hedefiniz neden 2050 yerine 2030?
İklim trendlerine her zaman bilimsel bir bakış açısıyla bakmalı ve iklim felaketini önlemek için hangi hedefin gerekli olduğunu kendimize sormalıyız. Bilimin söylediklerini dinlemeliyiz. Politikacılar taviz vermekten bahsettiğinde her zaman çok hayal kırıklığına uğrarım. Fiziksel gerçeklik taviz vermez. Bu nedenle, en kötüsünün olmasını önlemek için geçen yıl emisyonsuz hale gelmeliyiz. İşte bu yüzden 2030’a kadar emisyonsuz olmayı talep ediyoruz çünkü bu kesinlikle gerekli ve 2050’ye kadar emisyona devam edemeyiz.
Önümüzdeki on yılda emisyonları ortadan kaldırmak yerine 2050’ye kadar beklersek ne olur?
Fırtınalar, seller ve bunun gibi bazı sonuçlarla uğraşmak zorunda kalacağımız çok açık. Ama bir noktada, bu devrilme noktalarına ulaşacağız ve emisyonları durdursak bile dünyanın giderek daha fazla ısınmasını engelleyemeyeceğiz. Bu yüzden gerçekten bu noktadan önce durmalıyız. Ve bunu yapmazsak, o zaman ekvatorun çevresinde çok sıcak ve çok kuru olduğu için insanların artık yaşayamayacağı devasa bölgeler olacak. Ve kaçmak zorunda kalacak milyonlarca, muhtemelen milyarlarca insan olacak. Ve küresel sosyal sistemimizin bununla başa çıkamayacağını düşünüyorum. İç savaşlar, açlık, afetler olacak ve artık yeterince suyumuz olmayacak. Bildiğimiz şekliyle medeniyetimiz çökecek. Ve önlememiz gereken şey de bu. Bu devrilme noktalarına ulaşırsak neleri riske attığımıza bakarsak, elimizden gelen her şeyi yapmamızın kesinlikle gerekli olduğunu düşünüyorum.
Mayıs ayındaki polis baskınlarına tepkiniz ne oldu?
Bir vakada, polis bir silahla geldi. [drawn]. Bu bir tırmanıştı. Biz kesinlikle huzurluyuz ve bunu biliyorlar. Aynı gün kamuoyunu bilgilendirdik. [reaction] tırmanıyordu, çünkü o gün protesto yürüyüşlerinde bizi destekleyen çok sayıda insan vardı. Bu şok ediciydi ama aynı zamanda daha fazla insan hükümetin bize bu şekilde davrandığını fark ediyor ve bunun için sokaklara çıkmak için bir sebep görüyorlar.
Devamını oku: İklim Aktivizmi 2023’te Neden Farklı Görünebilir?
Soruşturmanın olası sonuçlarından korkuyor musunuz?
Zaten bir barikat için beş ay hapis cezası veren bir mahkeme kararımız vardı. Yani hangi mahkemeye ve hangi hakime gideceğinize çok bağlı. Ama evet, belki aylarca belki yıllarca hapse girmekten çok korkuyorum. Geçen yıl altı gün hapse girdim ve kendimi çok kötü hissettim. Orada paniğe kapıldım ve çok korktum. Her şeyi sorgulamaya başladım. Sadece oradan çıkıp huzurlu bir hayat sürmek, sevdiğim insanlarla biraz zaman geçirmek, bir aile kurmak istiyordum. Sadece bunları düşünüyordum. Ve bunu hayal ettikçe fark etmeye başladım ki, hapiste olsam da olmasam da bunlara asla sahip olamayacağım çünkü iklim krizi geleceğim için hayal ettiğim her şeyi yerle bir etti.
Gerçekten başka seçeneğim yokmuş gibi hissediyorum. Sevdiğim insanların hayatları için savaşmak zorunda kalacaklarını, belki açlıktan öleceklerini ve daha da kötüsünü ve benim barışçıl bir geleceğim olmadığını biliyorum. Bunu nasıl bilebilirim ve bunu önlemek için elimden gelen her şeyi yapmayayım? Çok korksam bile özgürlüğümü riske atmaya ve bunu engellemek için her şeyden vazgeçmeye hazırım. Başka hiçbir şey yapmak için bu kadar doğru hissettiremezdi.
TIME’dan Daha Fazla Okunması Gerekenler
yaz Alejandro de la Garza, [email protected] adresinden.
News
